Ανακοίνωση ΣΕΚΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ: ΓΕΝΙΚΟΣ ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ «ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»

 

ΓΕΝΙΚΟΣ ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ «ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»

 

Συνάδελφοι,

Ζούµε, αυτές τις µέρες, µια από τις µεγαλύτερες και πιο άγριες, στην ιστορία της χώρας, επιθέσεις, στον πόλεµο ενάντια στις δυνάµεις της εργασίας, από το «µαύρο µέτωπο» που αποτελούν η κυβερνητική τρόικα εσωτερικού, η τρόικα εξωτερικού και οι Έλληνες και ξένοι οικονοµικοί και πολιτικοί σύµµαχοί τους.

Το πακέτο (3^ο µνηµόνιο και προϋπολογισµός του 2013) της «σωτηρίας» του Ευρώ και των τραπεζών, είναι «πακέτο θανάτου» των µισθολογικών, ασφαλιστικών υγειονοµικών, προνοιακών, εκπαιδευτικών και κάθε είδους κι έννοιας κοινωνικών παροχών και δικαιωµάτων. Και λεηλασίας της δηµόσιας περιουσίας και του φυσικού πλούτου της χώρας.

Δε µπορεί οι δυνάµεις της εργασίας και τις προόδου, οι εργαζόµενοι και οι προοδευτικοί άνθρωποι, οι κοινωνικοί και πολιτικοί αγωνιστές, να επιτρέψουν, να περάσει το «πακέτο του θανάτου».

Με κάθε τρόπο και κάθε κόστος θα το αποτρέψουµε.

Το oφείλουµε σε όσους µε το αίµα τους συνέβαλλαν, ιστορικά, να κατακτηθούν όλα αυτά. Το οφείλουµε στη γενιά του µέλλοντος (στα παιδιά και τα εγγόνια µας) που εξωθούνται σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς και νέας µετανάστευσης. Tο οφείλουµε στη γενιά των αποµάχων (στους γονείς και στους παππούδες µας) που σπρώχνονται σε γερατειά ντροπής κι αναξιοπρεπή θάνατο. Το οφείλουµε στους εαυτούς µας.

Είµαστε οι εργαζόµενοι αυτού του τόπου, οι παραγωγοί όλου του πλούτου (των προϊόντων, των υπηρεσιών, της οργάνωσης), στον οποίο, έχουν πέσει σαν τα κοράκια, να κλέψουν, στο όνοµα του δηµόσιου χρέους, διεθνείς και ντόπιες αγορές (έτσι αποκαλούν το ελληνικό και ξένο µεγάλο κεφάλαιο για να νοµίζουµε ότι µας λένε κάτι πολύ περίπλοκο για το «φτωχό» µυαλό µας). Το οφείλουµε στην ιστορία αλλά και το µέλλον αυτού του τόπου κι αυτού του λαού.

Δεν υπάρχουν άλλοι («ο κόσµος δεν κουνιέται», «δε γίνεται τίποτα», «τα µέτρα έχουν περάσει», κλπ).

Όχι, τα µέτρα θα περάσουν, µόνο, αν εµείς στη ψυχή και το µυαλό µας αποδεχτούµε ότι έχουν περά-σει.

Εµείς, όλοι, όσοι είµαστε, τώρα, τιθέµεθα σε κατάσταση γενικού ξεσηκωµού διαρκείας, µέχρι να µην περάσει το πακέτο.

Καλούµε όλους τους συναδέλφους κι όλο το λαό, να µπει από αυτή τη στιγµή και µέχρι να νικήσουµε, σε παλλαϊκό ανυποχώρητο αγώνα. Έως ότου τρόικες εσωτερικού, εξωτερικού και οι κρυφοί και φανεροί σύµµαχοί τους, εξαφανιστούν, µαζί µε τα µνηµόνια τους, από το πολιτικό και οικονοµικό προσκήνιο της Ελλάδας.

• Προτεραιότητα, ο λαός και οι ανάγκες του και οχι τα ευρώ, οι τράπεζες και οι ανάγκες του κεφαλαίου
• Ακύρωση όλων των µνηµονίων και των εφαρµοστικών νόµων
• Μονοµερής διαγραφή του χρέους
• Αποδέσµευση από τους οργανισµούς και τους µηχανισµούς που αντιστρατεύονται τις ανάγκες  και τα συµφέροντά µας

ΟΛΟΙ στη ΓΕΝΙΚΗ 48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ στις 6 & 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΟΛΟΙ στις ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ και ΠΟΡΕΙΕΣ

 

ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Εκτελώντας µνηµόνια (αλλά και ανθρώπινες αξιοπρέπειες, και οικογενειακές επιβιώσεις) οι «πλαφοναρισµένοι» διοικούντες την ΕΥΔΑΠ, συνεχίζουν µε αδιαφάνεια και «περίτεχνη» πολυπλοκότητα, να παίζουν µε το ψωµί των οικογενειών µας. Η άρση όλων των περικοπών και η πλήρης διαφάνεια στο µισθολόγιο είναι τα ελάχιστα αναγκαία µέτρα για την οµαλοποίηση της κατάστασης.

Η ανακοίνωση του µέσου, ανά εργαζόµενο, µισθού, του 2009, και ο τρόπος υπολογισµού του, καθώς και η ανακοίνωση του αλγόριθµου των περικοπών, µας κάνει να αδηµονούµε. Είναι απαράδεκτο, και ίσως παράνοµο, να µη γνωρίζουµε τι πληρωνόµαστε, και απλά να προστίθενται χρέη και δόσεις στα εκκαθαριστικά µας. Και όλα αυτά πριν το 3^ο µνηµόνιο, το «πακέτο του θανάτου» και την υπαγωγή µας στο ενιαίο µισθολόγιο – φτωχολόγιο.

Εδώ πρέπει να θυµηθούµε ότι η Συλλογική Σύµβαση που υπεγράφη από την ΟΜΕ το Μάιο υποτίθεται πως περιέσωσε, αν όχι τις αποδοχές, τουλάχιστον το θεσµό των συλλογικών συµβάσεων. Ας µας εξηγήσουν οι κύριοι της ΟΜΕ πως γίνεται αυτό όταν περικόπτονται οι αποδοχές µας κατά την απόλυτο βούληση του εργοδότη και µάλιστα κατά κλάδο, ειδικότητα, εργαζόµενο κλπ. Μήπως, µε τις πολλές νοµικές συµβουλές, υπέγραψαν το δικαίωµα του εργοδότη σε ατοµικές συµβάσεις, και δεν το κατάλαβαν;

 

ΧΩΡΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΤΕ ΑΝΑΔΡΑΣΗ

Γιατί η Οµοσπονδία δεν οργανώνει τη Γενική Συνέλευση όλου του προσωπικού, όπως έχουν αποφασίσει οι Γενικές Συνελεύσεις Συλλόγων µελών της.

Απαιτούµε άµεσα:

• Γενική συνέλευση όλου του προσωπικού.
• Έκτακτο συνέδριο της Οµοσπονδίας για λήψη αποφάσεων.
• Επιτροπές αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς.
• Συντονισµό της δράσης όλων των εργαζοµένων των ΔΕΚΟ.
• Κάλεσµα Πρωτοβουλιών κατοίκων (π.χ. Πρωτοβουλία για τη µη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα) σε συστράτευση µε τους εργαζόµενους.

 

ΠροτείναΜε σε όλες τις συλλογικότητες της ΕΥΔΑΠ και την Οµοσπονδία να προχωρήσουµε σε κατάληψη του κτιρίου της ΕΥΔΑΠ στην οδό Αθηνάς, στην Οµόνοια, το διήµερο 6 &΄7 Νοεµβρίου, και µετατροπή του σε κέντρο αγώνα των ΕΥΔΑΠιτών, µε την ΟΜΕ σε διαρκή συνεδρίαση και τους συναδέλφους σε Διαρκή Ανοιχτή Συνέλευση, για ανάκληση των περικοπών, κι ενηµέρωση των πολιτών για στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ.

 

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΥΔΡΟΔΟΤΗΣΗΣ

Η διαδικασία ραγδαίας φτωχοποίησης της κοινωνίας (εσωτερική υποτίµηση την ονοµάζουν οι χορτάτοι για να νοµίζουν οι πεινασµένοι ότι τους λένε κάτι σοφό) οδηγεί πολλούς συµπολίτες µας σε αδυναµία πληρωµής ακόµα και των λογαριασµών νερού (που θεωρούνται ακόµα από τις πιο φτηνές προσφερόµενες υπηρεσίες προς τους πολίτες) και των δοσιακών διευκολύνσεων που γίνονται.

Δε µπορεί να επιτρέψουµε να κόβεται το νερό σε σπίτια ανθρώπων που βρίσκονται σε κατάσταση πείνας, φτώχιας και έσχατης οικονοµικής αδυναµίας.

 

ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ, ΤΩΡΑ!

 

ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ:

• Να περάσει στον έλεγχο ιδιωτικών κεφαλαίων ο κύκλος του νερού, να τεθεί σε αµφισβήτηση η ποιότητα του πόσιµου νερού προς το κοινωνικό σύνολο.
• Να προχωρήσουν απολύσεις και η εξαθλίωση των εργαζόµενων.
• Η ΕΥΔΑΠ ανήκει στους στην κοινωνία.
• Το νερό ανήκει στη φύση και τους ανθρώπους.

Επιστολή συναδέλφου στην ομάδα: Πρωτοβουλία Εργαζομένων – Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ

Πρωτοβουλία Εργαζομένων – Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ

ΟΜανωλης Ειμαι 

νομίζω ωρίμασε η ώρα να πάρει σάρκα και οστά η κίνηση πόσοι είμαστε εδώ όμως για να το προχωρήσουμε πριν μας προλάβουν οι εξελίξεις μήπως πρέπει να προηγηθούμε των εξελίξεων με δράσεις θα
μπορέσουμε να βγάλουμε μια ανακοίνωση που να καλούμε το προσωπικό στο αμφιθέατρο του περισσού να μιλήσει ο κόσμος να δούμε τι θέλει να του πούμε εμείς τι θέλουμε πως θα κινηθούμε όπως το ζω οι παραδοσιακοί τρόποι κινητοποίησης μόνο σε αποτυχία θα καταλήξουν
απεργία με προσωπικό ασφαλείας και τους επικεφαλής των βαρδιων να βγάζουν τους φορτηγατζήδες για εργατοτεχνίτες καθημερινό φαινόμενο ποια απλά οι συνδικαλιστές μας κλείνουν τα μάτια για να βγουν οι δουλειές με τα ταμεία ανοιχτά χωρίς περιφρούρηση της απεργίας που έτσι και αλλιώς λόγω οικονομικής συγκυρίας θα είχε αποτυχία δεν βγάζει πουθενά

κατάληψη περικύκλωση και λοιπές βλακώδεις τουλάχιστον αντιδράσεις επίσης δεν προκειτε να αποφέρουν κάτι γιατί υπονομεύονται από μέσα(καταληψη με τη διοίκηση μέσα δεν κάνεις και ενα 15μελες λυκείου καλύτερα θα το είχε οργανώσει ) τα αποτελέσματα τραγελαφικά τουλάχιστον τα ζήσαμε όλοι

Από τούδε και στο εξής θελει φαντασία αποφασιστικότητα και τον κόσμο δίπλα μας το πως θα τον πάρουμε μαζί μας επαφίεται σε εμάς

χαλυβουργους οπως λέει και ενας συνάδελφος συνταξιούχος δεν προκειτε να κάνουμε τους ΕΥΔΑΠΙΤΕΣ δυστυχώς αλλά αυτή είναι η κατάσταση και την ευθύνη την φέρνει αποκλειστικά το εξαρτώμενο παραταξιακά ας μην κρυβόμαστε συνδικαλιστικό κίνημα που παραδόξως συγκέντρωσε την πλειοψηφία
είναι της ράτσας μας το σφάξε με πάσα μου να αγιάσω
δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά για αυτό πλην της προσπάθειας μας και με τίμια και ειλικρινή αντιμετώπιση των συναδέλφων με συνεχή ενημέρωση να πείσουμε ότι πάμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό ώστε να μπορέσει να σπάσει τα δεσμά του

Για κανένα λόγο δεν θελω να μειώσω την προσφορά που εχει το κάθε σωματείο Ομοσπονδια δώσει ως τώρα
αλλά τελείωσε ο κύκλος τους και δεν το έχουν συνειδητοποιήσει αγκυλωμένο σε παραταξιακές τακτικές με πρόσφατο παράδειγμα την πρόσκληση βουλευτών προεκλογικά των ιδίων που τώρα μας σφάζουν

για να ενημερώσουν το προσωπικό για αυτά που έρχονταν ούτε λόγος τουναντίον κανείς δεν είχε δει τη συλλογική πριν τις εκλογές βάσιμα ποια με τις πρόσφατες εξελίξεις πιστεύω ότι ήξεραν τα πάντα αλλά σιωπούσαν γιατί άραγε

μετρηθήκατε κύριοι και βρεθήκατε ελλιποβαρής
παραταυτα θα είμαστε δίπλα σε κάθε αγώνα από όπου και αν προέρχεται γιατί δεν αλαζει τίποτα από την μια μέρα στην άλλη

Ο συνδικαλισμός είναι και πρέπει να είναι το καταφύγιο του εργαζόμενου απέναντι στην ασυδοσία της εργοδοσίας την ζήσαμε όλοι την ζούμε στο πετσί μας και είναι ακόμα η αρχή

όποιος συνάδελφος έχει την εντύπωση οτι την εποχή που ποινικοποιητε ο συνδικαλισμός το να βγεις μπροστά είναι εύκολο ας ρίξει μια ματιά στην αντιμετώπιση που είχαν από την εργοδοσία ο πρόεδρος και άλλοι δυο συνδικαλιστές στην χαλυβουργία μετά το πέρας της απεργίας και την διαβεβαίωση του υπουργού για τις θέσεις εργασίας πήραν ενα ωραίο χαρτάκι απόλυσης δίπλα λοιπόν στα συνδικάτα και συμμετοχή συμμετοχή συμμετοχή ένας και δυο και 10 κούκοι ποτέ δεν έφεραν την άνοιξη

μερικές σκέψεις από μένα ελπίζω να μην καταχράστηκα το χρόνο σας
τα άλλα θα τα πούμε στους δρόμους και στα πεζοδρόμια

Μαστορακης Μανωλης

Ολομέλεια Πρωτοβουλίας Εργαζομένων – Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΤΗΣ Ε.ΥΔ.Α.Π.

Π Ρ Ω Τ Ο Β Ο Υ Λ Ι Α

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΤΗΣ Ε.ΥΔ.Α.Π.

23 Ιουνίου  2012

Συναδέλφισσες–συνάδελφοι

 

ετά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, τις περικοπές μισθών, συντάξεων, εργασιακών δικαιωμάτων, της φοροεπιδρομής, της ακρίβειας,  τα κρίσιμα ζητήματα επανέρχονται για το συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα με κυρίαρχο αυτό:

–       Της αντίστασης και αντεπίθεσης στη επερχόμενη λαίλαπα αντεργατικών μέτρων,

που η  η γενική της κατεύ-θυνση δεν μπορεί να είναι άλλη παρά η ενότητα και οι καλά σχεδιασμένοι αγώνες, ώστε να να συσπειρώνουν τη μέγιστη δυνατή πλειο-ψηφία των εργαζομένων για νάναι και αποτελεσματικοί.

Για να γίνουν όμως χρειάζονται η συστηματική προσπάθεια στη βάση των εργαζομένων, η αναζωγόνηση  των σωματείων, των γενικών συνελεύσεων, των μορφών ουσιαστικής συμμετοχής όλων στη χάραξη της τακτικής και στην υλοποίηση των αποφάσεων.

Οι από τις «πρωτοπορίες» καθοδήγηση των αγώνων αποδείχθηκε ανεπαρκής μπροστά στο μέγεθος της κρίσης. Η λειτουργία και η «δράση» των σωματείων, όπως τα ξέραμε, πρέπει να τελειώσει, ως αναποτελεσματική και επικίνδυνη.

Ανοιχτή επιστολή Πρωτοβουλίας εργαζομένων συνταξιούχων προς την ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ και τα σωματεία εργαζομένων συνταξιούχων

Προς:-Ομοσπονδία Προσωπικού Ε.ΥΔ.Α.Π.

-Συλλόγους Εργαζομένων Ε.ΥΔ.Α.Π.

-Σύλλογο Συνταξιούχων Ε.ΥΔ.Α.Π.

-Συνδικαλιστικές Παρατάξεις Ε.ΥΔ.Α.Π.             Αθήνα Μάρτης 2012

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Oι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι της  Ε.ΥΔ.Α.Π., που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της επιτροπής μας, σε συνέλευσή τους στις 21 Φλεβάρη, διαπίστωσαν πως οι συνθήκες που ζούμε είναι τραγικές. Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Χωρίς την άμεση παρέμβαση μας, το τέλος της δημόσιας ΕΥΔΑΠ, κατακτήσεων και δικαιωμάτων είναι βέβαιο.

Η συνέλευση αποφάσισε να ζητήσει από τους συνδικαλιστικούς φορείς της ΕΥΔΑΠ, να πάρουν κατεπειγόντως όλα εκείνα τα μέτρα που επιβάλλονται, ώστε να βοηθήσουν να βγούμε από το δραματικό αδιέξοδο, που μας έχουν οδηγήσει πολιτικό σύστημα και μνημόνια. Συγκεκριμένα προτείνουμε: