Η ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ δεν μπορεί να εξακολουθεί να στρουθοκαμηλίζει

Από τις πρώτες μέρες του 2012 οι εργαζόμενοι της χώρας βρίσκονται αντιμέτωποι με μια τεράστια εκστρατεία τρομοκράτησης και εκβιασμών, με σκοπό να συναινέσουν στη κατάργηση και των τελευταίων ψηγμάτων εργατικής νομοθεσίας ΣΣΕ που έχουν απομείνει. Με πρόσχημα τη «σωτηρία της χώρας» εκβιάζουν ασύστολα αποκρύβοντας ότι τα λεφτά της δόσης εξυπηρετούν μόνο τα κέρδη των τοκογλύφων δανειστών και βουλιάζουν την ελληνική οικονομία στην ύφεση και τους εργαζόμενους και τη νεολαία της χώρας σε δεκαετίες φτώχειας, μιζέριας, και εξαθλίωσης.
Πέρυσι στο στόχαστρο του Μνημονίου ήταν οι μισθωτοί του δημόσιου τομέα, με την επίκληση του δημοσιονομικού προβλήματος. Φέτος η επιχείρηση «εσωτερική υποτίμηση» κλιμακώνεται με επίθεση στους μισθούς των ιδιωτικών υπαλλήλων, με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα. Δεν τους αρκεί και δεν χόρτασαν από τη μείωση που έχουν υποστεί οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, από το «πάγωμα» μέχρι να τις καταργήσουν των ΣΣΕ, από την μείωση των μισθών με την εκτεταμένη εφαρμογή  των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, από την επιβολή ατομικών συμβάσεων με μεγάλες μειώσεις μισθών, από την εύκολη και φθηνή απόλυση χιλιάδων εργαζομένων, από την παρακράτηση των δεδουλευμένων, από τη μη καταβολή των δώρων, από την ανασφάλιστη και αδήλωτη εργασία εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων. Απαιτούν να παραδοθούν ΟΛΑ, ότι έχει απομείνει από το εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων: δώρα εορτών, επιδόματα ωρίμανσης, μείωση εργοδοτικών εισφορών, επέκταση ευελιξίας στην εργασία και κατώτερος μισθός για να μην υπάρχει  κανένας περιορισμός στο ξεζούμισμα και στην εξαθλίωση των εργαζομένων. Το απαιτούν με εκπρόσωπό τους  το τραπεζίτη πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο- ενώ τα κόμματα που τον στηρίζουν με τα χέρια στις τσέπες σφυρίζουν αδιάφορα- όλοι αυτοί που δημιούργησαν τη κρίση. Το απαιτούν αδίστακτοι μεγαλοεργοδότες  ο ΣΕΒ και ο Σύνδεσμος των Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων. Συντάσσονται με την τρόικα, αξιώνουν μείωση του κατώτερου μισθού και πριόνισμα του 13ου και 14ου με την πρωτότυπη μέθοδο της… εθελοντικής καταβολής τους!
Είναι οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι θησαύρισαν με τα χρηματιστηριακά παιχνίδια, δεν επένδυσαν τα χρήματα που έβγαλαν συνήθως με «αέρα» και τα μετέτρεψαν σε προσωπική περιουσία. Είναι οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι έχουν μετατρέψει σε ζώνες αποικιακής εκμετάλλευσης κερδοφόρους τομείς, όπως ο τουρισμός. Οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους σε γειτονικές χώρες, επιδοτούμενοι μάλιστα! Είναι οι ίδιοι που τώρα πιέζουν για Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, χωρίς στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και για μείωση (κατ’ ουσίαν κατάργηση) του κατώτερου μισθού, που θα ρίξει εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς στη ζώνη της φτώχειας.
Είναι οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι μοσχοπούλησαν τις επιχειρήσεις τους, π.χ. σε ξένα funds, αρκετοί απ’ αυτούς έβγαλαν και βγάζουν στο εξωτερικό τα χρήματά τους.
Οι Έλληνες εργαζόμενοι ζουν τον πραγματικό πόλεμο, τον έχει κηρύξει απέναντί τους η τρόικα, οι κυβερνήσεις που την υπηρετούν, η εργοδοσία. Πρόκειται για σκληρή ταξική επίθεση. Κανείς πλέον δε μπορεί να έχει αυταπάτες ότι η κρίση έχει συναινετική διέξοδο δήθεν για να σωθεί η πατρίδα. Καμιά πατρίδα δε σώνεται με εξαθλιωμένο το λαό της.
Απέναντι σε αυτό το μαύρο μέτωπο που συγκροτείται, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν πλέον να αντιπαλεύουν μόνο «πλευρές» των μνημονιακών πολιτικών. Αντίθετα θα πρέπει να διευρυνθεί και να κλιμακωθεί με πολιτικούς και κοινωνικούς όρους στο σύνολο των μνημονιακών πολιτικών και να προβάλλουν τις δικιές τους εναλλακτικές πολιτικές.
Η ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ δεν μπορεί να εξακολουθεί να στρουθοκαμηλίζει. Τη στιγμή που έχει μεταβιβαστεί το πακέτο μετοχών της Εταιρείας στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, το επικουρικό διαλύεται, συζητείται ήδη νέα μεγάλη περικοπή μισθών, δεν μπορεί να κρύβεται και να μη προετοιμάζει τους συναδέλφους για τους αγώνες που έρχονται στο αμέσως επόμενο διάστημα. Δεν δεχόμαστε καμιά νέα περικοπή δεν παραχωρούμε κανένα επίδομά μας που με αγώνες έχουμε κατακτήσει. Διεκδικούμε πίσω ΤΩΡΑ όλα όσα μας έχουν παράνομα περικόψει και παρακρατήσει. Αν δεν ανταποκριθεί η Ομοσπονδία τα σωματεία και οι εργαζόμενοι να την εξαναγκάσουν. Οι συνάδελφοι να το έχουν καθαρό. Τα ηγετικά συνδικαλιστικά στελέχη των δευτεροβάθμιων και τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι κομματικά  στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. που με το ένα χέρι στηρίζουν τη συγκυβέρνηση και το άλλο αδρανοποιούν τα σωματεία.
Οι Έλληνες εργαζόμενοι ζουν τον πραγματικό πόλεμο, τον έχει κηρύξει απέναντί τους η τρόικα, οι κυβερνήσεις που την υπηρετούν, η εργοδοσία. Τον ζουν οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία, στον ΑΛΤΕΡ, στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, στον Γερολυμάτο, σε εκατοντάδες εργοστάσια  που δεν σκύβουν το κεφάλι και δεν τρομοκρατούνται από τις απειλές, που έχουν το σθένος, τη δύναμη, την ενότητα, να θέτουν με τον αγώνα τους τις δικές τους ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ και είναι ο αγώνας για το δικαίωμα στη δουλειά, σε αυτά που δούλεψαν και δεν πληρώθηκαν, στα δώρα που δεν καταβλήθηκαν, στις απειλές για τη μείωση των μισθών.
Η δική μας ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ είναι η αλληλεγγύη μας σε όσους αγωνίζονται, η συμπαράστασή μας στον σκληρό και δίκαιο αγώνα τους, η περιφρούρηση των καταχτήσεών μας, της δουλειάς μας, των μισθών και των συντάξεών μας.
Η δική μας ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ είναι ο αγώνας για δημόσια υγεία και παιδεία, δημόσια συγκοινωνία, δημόσια κοινωνική ασφάλιση, κοινωνικές υπηρεσίες και παροχές για το λαό, να μπει φραγμός στη φοροληστεία των εργαζομένων, δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Ο πόλεμος που έχουν κηρύξει δεν θα έχει τέλος, δεν θα μείνει κανείς απ’ έξω, δεν θα σταματήσουν, θα βρεθούμε όλοι αργά ή γρήγορα στο στόχαστρο, οι επιπτώσεις μας αφορούν όλους.
Σε αυτόν τον πόλεμο δεν κάνουμε σπιθαμή πίσω
Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ
Στις 17 ΓΕΝΑΡΗ  ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΑ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΟΝΟΣ ΣΤΙΣ 11.00
Βασίλης Τσόκαλης