«Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος»

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΑΤΟ ΒΓΑΛΜΕΝΟ ΑΠ’ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΕΘΑΜΕΝΩΝ ΗΜΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΝΕΚΡΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΧΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

Λουκιανού Σαμοσατέως (περ. 120 μ.Χ. → μετ. 180 και 192 μ.Χ.) σοφιστής και κυρίως μεγάλος συγγραφέας της Ύστερης Αρχαιότητας.

Χάρων: Βρε καταραμένε, πλήρωσέ μου το ναύλο.

Μένιππος: Ξεφώνιζε όσο θέλεις, Χάρων, αν αυτό σε ευχαριστεί.

Χάρων: Πλήρωσε τον κόπο, σου λέω, που έκανα για να σε περάσω απέναντι.

Μένιππος: Δεν πρόκειται να πάρεις τίποτα απ’ εκείνον που δεν έχει. (το περίφημο «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος»).

Χάρων: Μα είναι δυνατόν να υπάρχει κάποιος χωρίς έναν οβολό στη τσέπη του;

Μένιππος: Δε με νοιάζει αν υπάρχει άλλος, εγώ πάντως δεν έχω.

Χάρων: Μωρέ θα σε πνίξω, μα τον Πλούτωνα, αναθεματισμένε, αν δεν με πληρώσεις.

Μένιππος: Κι εγώ θα σου κοπανίσω το κεφάλι, μ’ αυτό το ξύλο που κρατάς, και θα στο κάνω κομματάκια.

Χάρων: Στο τζάμπα δηλαδή ταξίδευες τόση ώρα.

Μένιππος: Να σε πληρώσει ο Ερμής, αυτός που με παρέδωσε σε σένα.

Ερμής: Την πάτησα, μα τον Δία, αν πρόκειται να πληρώνω, κι από πάνω, για τους νεκρούς.

Χάρων: Μωρέ δεν θα σ’ αφήσω εγώ να μου την κοπανήσεις.

Μένιππος: Καλά, αφού έτσι γουστάρεις, τράβα τη βάρκα έξω και περίμενε. Αλλά πώς θα πληρωθείς αφού είμαι άφραγκος;

Χάρων: Καλά μωρέ, δε γνώριζες ότι έπρεπε να πληρώσεις το εισιτήριο;

Μένιππος: Φυσικά και το γνώριζα. αλλά αφού δεν είχα; Δηλαδή τι έπρεπε να κάνω; Επειδή ήμουν μπατίρης έπρεπε να μη πεθάνω;

Χάρων: Δηλαδή θα είσαι ο μοναδικός που θα κοκορεύεσαι ότι ταξίδεψες στο τζάμπα;

Μένιππος: Ε, όχι και τζάμπα, μεγάλε. μήπως δεν άντλησα νερά ή μήπως δεν τράβηξα κουπί; χώρια που ήμουνα ο μοναδικός επιβάτης που δεν έκλαψα καθόλου.

Χάρων: Δεκάρα δε μετράν’ αυτά για τον βαρκάρη. άσ’ τα αυτά και πλήρωσε. γιατί έτσι πρέπει και δεν γίνεται διαφορετικά.

Μένιππος: Αν δεν γίνεται διαφορετικά, τότε αμέσως να με ξαναφέρεις στη ζωή.